
3 April, Motoren van de trein af gaat sneller dan erop. Wanneer we onder een voorjaarszonnetje wegrijden blijkt dat geen voorbode voor gunstig weer. Al snel worden we door regen en vooral vervelende bergwind geteisterd.
We nemen de route die qua kilometers de kortste is en daarmee mijden we eindeloos rechte en oninterresante tolwegen volgen.
Vlak voor Venetie werdt de groep even gesplitst. Erik voorop was plots de achtervolgers kwijt. Een te hoge inschatting van het brandstofniveau van Roel’s voortank bleek de boosdoener. Gelijk even een test van snel hevelen. De plek langs de vangrail werkt niet uitnodigend om er de tijd voor te nemen. Vrachtwagenchauffeurs die al Netflixend met 100 km/u op 1 meter afstand langsdenderen zorgen dat het werktempo hoog ligt.
Erik staat een paar kilometer verderop bij de benzinepomp waar we herenigen.
Het adres van de camping staat al in de GPS dus die rijden we vlot aan. We nemen intrek in een kleine caravan waarmee we een natte start voor de volgende dag voorkomen.
De avondmaaltijd genieten we in een uiterst sfeervol verlicht (lees dikke ledlampen) pizzarestaurant. Als we op de camping nog een biertje willen betrekken blijkt dat de faciliteiten pas volgende week open gaan. De camping staat nog in de slaapstand.
Met een vroege bedtijd tot gevolg.



