Onze neuzen worden door een lichte brandlucht geprikkeld. In een op hout brandend en flink rokend samovaar-achting keteltje wordt ons theewater op temperatuur gebracht. Even later zitten we in de rommelige keuken aan de net iets te lage eettafel. We kunnen genieten van een heerlijk ontbijtje. Gebakken eieren met gebakken noodles, tomaat en ui. Onze gastheer en vrouw (allebei aardig op leeftijd) schuiven ook even aan. Constant thee bijvullend. Google translate helpt ons met een klein gesprekje. Ontzettend lieve mensen die er werkelijk álles aan doen om het de gasten naar de zin te maken.
We rijden Kochkor uit en draaien al direct ruime bochten door het ruige, kale landschap. Op naar Bishkek. De verwachte regen is er inderdaad na een half uurtje, regenpak aan en door. Bishkek ligt bijna 200 km verderop maar de weg is goed, geen verkeer dus we vlotten lekker in een stevig tempo. Niets aan ‘t handje.
In een blinde rechter bocht met lekkere vaart is er opeens een obstakel. Bromsnor springt op de weg en gebaart ons naar de kant. Wij onschuldige toeristen zijn ons natuurlijk van geen kwaad bewust. Echter de wetshandhaver heeft wettig en overtuigend bewijs dat wij de ter plaatste toegestane snelheid hebben overschreden. En wel met respectievelijk 15 en 25 km…… wij blijven onschuldig kijken doch de beelden op de speed-camera liegen niet. Een eerder aangehouden dame dient als tolk. We moeten terug naar Kochkor, de boete van 17000 Somoni gaan betalen en dan mogen we weer verder. Gaat ons meer dan 2 á 3 uur kosten, als het niet langer is. Als de lokale dame doorgereden is biedt Oom Agent ons nog een alternatief. Heel fideel kunnen we het ook af zonder bon en met cash betaling. We laten nog zien dat we te weinig Somoni bezitten maar ook daar valt overheen te komen, Euro’s mogen ook. Op zoveel medewerking hadden we niet gehoopt maar we krijgen onze rijbewijzen terug en spoeden ons verder.
Met keurige snelheid gaat het verder westwaarts. Als op enig moment wachttorens ruim boven het land uitsteken is dat het teken dat we dicht op de Grens van Kazachstan rijden. We passeren wat kleinere grensposten, de rivier dient ook hier als natuurlijke landscheiding.
Inmiddels is de temperatuur aardig opgelopen als we langs de rivier onze koffie drinken. Het zonnetje schijnt, de regenkleding wordt weer opgeborgen.
Het iets in de middag als we Bishkek inrijden. Even wennen aan de drukte en het aanhoudende getoeter om ons heen. De Red Fox outdoor shop (www.redfox.kg) weten we via de navigatie vlot aan te rijden. Een verrassend moderne buitensportzaak die voor Kyrzygische begrippen een aanzienlijke collectie heeft. Rondom Lake Yssikkol wordt veel aan bergsport gedaan en dat zien we in het aanbod terug. Rugzakken, kleding, stijgijzer vaste bergschoenen én ……. tenten! Daar kwamen we voor.
Marco laat zich uitgebreid voorlichten over de verschillende modellen. Er worden tenten opgezet en weer afgebroken door de uiterst behulpzame en vriendelijke crew. Na een uurtje dubben en proberen is de kogel door de kerk en is Marco een onderkomen rijker.
We schaffen ook nog een kleine tarp aan om net even een beetje extra comfort onder de vaak regenachtige omstandigheden te kunnen creëren.
De volgende boodschap is de aanschaf van vliegtickets van Bishkek naar Amsterdam. Vroegtijdig boeken kan veel geld schelen. Via RedFox krijgen we Ak-Sai travel aanbevolen. De dame weet ons snel een aantal opties voor te leggen en inderdaad zijn deze prijzen gunstiger dan de aanbiedingen via internet. Die beslissing kan dus snel worden genomen.
Of we ook met een creditcard kunnen betalen? Nee, dat gaat niet. We worden gedwongen eerst geld op te nemen bij de ATM. Een blok verderop. Gezien het maximum bedrag per kaart per transactie moeten we allemaal 2 x pinnen. Kost allemaal even tijd en wandelen in motorpak bij 25 graden maar ja, je bent jong en je wilt wat. Als we rond 16u cash afrekenen hebben we wel de tickets in handen.
We hebben niet geluncht. Dat is er ff bij in geschoten. Accommodatie is er voldoende in de buurt. We hebben geen trek meer om de stad uit te rijden. We rijden een door IOverlander aanbevolen hostel aan. Met enige verbazing zien we er ook een oranje Vespa onder de carport! Die kennen we! Van de Anzob tunnel! Haha, wat een klein wereldje hier. Er is voldoende plek, de motoren staan veilig, en er is zelfs een klein zwembadje. Marco kiest voor een warme douche, Erik en Roel springen in het zwembad. Lekker fris maar wel verkwikkend. Ook wordt nog snel een handwas gedaan.
Marco’s ketting maakt een apart geluid, niet goed. Een paar dagen geleden is een steen tussen zijn voortandwiel en het frame geslagen en heeft aan het tandwiel schade veroorzaakt. Aangezien nu ook de ketting daardoor extra slijt besluit hij het tandwiel te gaan vervangen door het reserve-exemplaar. Appeltje eitje. Oude tandwiel er af, nieuwe er op. Kan niet veel tijd kosten.
Eenmaal bezig valt dat even tegen. Het tandwiel blijkt er niet af te kunnen zonder dat de achterbrug losgemaakt is. Een klusje waar we geen ervaring mee hebben. Daarbij is één van de borgbouten van de opsluitbus afgebroken dus die is er ook niet zo maar af. We zetten de boel weer in elkaar en gaan eerst eens kijken of we op internet informatie kunnen vergaren om de klus op de juiste manier te klaren.
Hongerig lopen we een half uurtje later naar een aanbevolen Koreaans restaurant. We laten ons grote bieren en een heerlijk gekruide maaltijd voorzetten. Onze eigen maaltijden zijn meestal niet erg pittig en het verschil is aanzienlijk. Wat een heerlijke schotels! Jammer dat het EU rookverbod niet in Kyrgystan geldt maar dat is het enige kritiekpuntje.
Met bolle buiken rollen we de nacht in.